عادات و روابط

دکتر ویلیام گلاسر، بنیان گذار تئوری انتخاب و "واقعیت درمانی"، معتقد است که هر چند"گذشته" بر زندگی کنونی ما اثر دارد، اما تعیین کننده رفتار کنونی ما نیست. بلکه میزان مسئولیت پذیری، به رسمیت شناختن واقعیات موجود و شیوه ای که برای ارضای نیازهایمان انتخاب می کنیم، رفتار کنونی ما را تعیین می کند. بر این اساس، ما" قربانی گذشته خود نیستیم " و رفتارمان را انتخاب می کنیم.
دکتر گلاسر که به عنوان روان پزشک و روانشناس سالیان زیادی را صرف تحقیق و درمان کرده است، اعتقاد دارد که هفت عادت ویرانگر وجود دارد که باعث خراب شدن روابط در خانواده و سایر گروه ها می شود که عبارتند از:
1- انتقاد ( عیب جویی، مقصر یابی و...)
2- سرزنش کردن
3- شکوه و شکایت کردن
4- غرغر کردن
5- تهدید کردن
6- تنبیه کردن
7- باج دادن با هدف کنترل دیگری
در مقابل این هفت عادت ویرانگر(رفتار مخرب)، هفت عادت سازنده وجود دارد که باید آن ها را با عادت های ویرانگر جایگزین کنیم:
1- گوش دادن( چشم و گوش دروازه های بهشت هستند).
2- حمایت کردن( خیلی از ما ها عادت داریم در مقابل فردی که از مشکلات خود می گوید، از مشکلات بزرگتر خودمان حرف می زنیم و یا توصیه می کنیم که به افرادی که مشکلات بزرگتر دارند، نگاه کند و از این طریق خود را تسلی دهد که البته این نوع برخورد دردی را از طرف مقابل درمان نمی کند. به جای آن باید به او بگوییم که مشکلاتش را درک می کنیم و اعلام آمادگی کنیم برای همراهی در جهت پیدا کردن راه حل های مناسب با استفاده از روش های منطقی).
3- تشویق کردن
4- احترام گذاشتن
5- اعتماد کردن
6- پذیرفتن فرد همان گونه که هست ( پذیرش واقعیات یک اصل عقلانی و منطقی است و با تسلیم شدن فرق دارد)
7- گفت و شنود مستمر در مورد مشکلات و اختلافات ( البته به صورت منطقی و درست. همان گونه که حکیم فردوسی در بیش از هزار سال پیش فرموده است: سخن گفتن خوب و آوای نرم!)
شایان توجه است که موارد بالا فقط برای تغییر رفتار "خودمان" است و نه اصرار به دیگر اعضای خانواده که بر این اساس رفتارشان را تصحیح کنند. این کار نتیجه عکس دارد

• عادات و روابط